(zoologia leśna, ptaki), głos wydawany przez ciągnące słonki. Trzy lub cztery niskie chrząkające lub warczące sylaby, po których następuje wysokie, krótkie, wybuchowe psyknięcie: „wart-wart-wart-pissp!”. Umiarkowanie donośne, słyszane z ok. 300 metrów. Po napotkaniu w powietrzu rywala szaleńczemu pościgowi towarzyszy gorączkowe „plip-plip pissp psi-plip...” itp. Słonki odbywają swe loty terytorialne (ciągi) w okresie IV-VI, patrolując znaczny obszar w prostym, poziomym locie tuż nad koronami drzew.
Dariusz Graszka - Petrykowski
Cramp S. (red.) 1977-1994. The Birds of the Western Palearctic. T. I-IX. Oxford University Press, Oxford
Ogrodowczyk T. 2007-2010. Jaki to ptak. Rozpoznawanie ptaków po śpiewach i głosach. CD 1-4. Ośrodek Rozwojowo-Wdrożeniowy Lasów Państwowych, Bedoń
Pedersen J., Svensson L. 2009. Fågelsång. 150 svenska fåglar och deras läten. Bokförlaget Max Ström, Stockholm Svensson L. 2012. Ptaki. Przewodnik Collinsa. Multico, Warszawa