(geomatyka), w geostatystyce w każdym punkcie na obszarze występowania dana cecha obiektu lub zjawiska ma jakąś wartość, ale (z powodów najczęściej ekonomicznych) nie można dokonać pomiaru cechy ciągłej we wszystkich miejscach jej występowania, a jedynie w skończonej, niewielkiej liczbie punktów. Dostępność wartości cechy w określonych punktach pomiarowych daje możliwość oszacowania wartości cechy w pozostałych punktach obszaru. Oszacowanie najczęściej realizuje się za pomocą specjalnych, tzw. probabilistycznych metod interpolacji, których dostarcza geostatystyka.
„Słownik geomatyczny” zawarty w publikacji „Geomatyka w Lasach Państwowych – Część II. Poradnik praktyczny”, CILP, Warszawa 2013 r.