(arborystyka, pielęgnowanie drzew), zabiegi te polegają na dokonaniu w już ukształtowanej koronie drzewa silnych cięć poprawiających statykę całego drzewa lub zapobiegających wzdłużnym rozłamaniom pnia. Stabilna korona drzewa powinna zachować przewodnikowy charakter, z głównym pniem, na którym na całej długości już w pobliżu podstawy pnia równomiernie i skrętolegle wyrastają gałęzie w odległościach minimum 30–70 cm. Takie zasady dotyczą drzew młodych, w okresie do kulminacji przyrostu na grubość i wysokość. Zasady powyższe odnoszą się również do pojedynczych konarów. W każdym przypadku wybór miejsca cięcia powinien być taki, żeby przy krawędzi rany pozostawić gałąź o średnicy nie mniejszej niż 1/3 (lepiej 1/2) średnicy rany powstałej po usunięciu gałęzi.
Szewczyk G. 2012. Arborystyka. Wybrane zagadnienia pielęgnacji drzew. Wydawnictwo UR w Krakowie.
Bartosiewicz A., Siewniak M. 1976. Pielęgnowanie drzew ozdobnych. PWRiL, Warszawa.
Kosmala M. 2007a. Cięcie starych drzew liściastych. Uprawa i Ochrona Drzew, 17: 52–64.