czeczota

(historia i tradycja leśna), drewno najczęściej brzozowe o nienormalnym układzie słojów tworzących piękny, powikłany rysunek zwany czeczotowatością. Czeczota jest wywołana przerostami tkanki drzewnej w miejscu zniekształcenia pnia przez występowanie licznych pączków śpiących. Drewno wysoko cenione w meblarstwie.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Mała encyklopedia leśna, 1980, praca zbiorowa, red. Molenda Tadeusz, PWN