czerwień bielu

1. (nauka o surowcu drzewnym), czerwone zabarwienie bielastej strefy drewna okrągłego, widoczne na czole w postaci klinowatych smug, skierowanych od obwodu ku środkowi drewna lub w postaci pierścienia obejmującego całą strefę przyobwodową. Występuje w drewnie iglastym, najczęściej świerkowym i w bielu składowanego drewna dębowego.

2. (nauka o surowcu drzewnym), wada drewna z grupy zabarwień. Czerwone zabarwienie zewnętrznej strefy (bielastej) drewna okrągłego, widoczne na przekroju czołowym w postaci klinowatych smug skierowanych od obwodu drewna ku jego środkowi lub w postaci pierścienia obejmującego całą powierzchnię strefy zewnętrznej, wywołane przez niektóre grzyby pasożytnicze. Występuje w składowanym drewnie iglastym, najczęściej świerkowym i w bielu składowanego drewna dębowego.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

1. Dieter F. Giefing, Witold Pazdrowski

2. PN-79/D-01011