(ochrona lasu), długotrwały brak opadów atmosferycznych, zwłaszcza przy wysokiej temperaturze i silnym nasłonecznieniu wpływa na pozbawienie gleby wilgoci, co odbija się na jej właściwościach fizyko-chemicznych, stanowiąc jednocześnie poważne zagrożenie zdrowia i życia drzewostanów. Na szybką utratę wilgoci są narażone szczególnie gleby piaszczyste i wapienne, gleby zaś gliniaste i próchniczne lepiej przetrzymują susze. Długotrwaly brak wilgoci atmosferycznej działa hamująco na procesy życiowe mikroorganizmów roślinnych i zwierzęcych, które w wielkim stopniu decydują o sprawności gleby.
W.Koehler, A.Jagielski, 1952, Ochrona Lasu przed czynnikami natury nieożywionej, PWRiL