degradacja zgrupowań zwierzęcych

(ekologia lasu, podstawowe pojęcia z zakresu ekologii), [łac. de- – przedrostek oznaczający przeczenie + gradatio = stopniowanie], niszczenie naturalnych zgrupowań zwierzęcych na skutek zubażania szaty roślinnej, zmniejszania się powierzchni ściółki, wzbogacania flory przez obce gatunki roślin, rozrywania naturalnych zasięgów występowania zwierząt, a także zanik naturalnych siedlisk. Silną degradację zgrupowań zwierzęcych obserwuje się na terenie aglomeracji miejskiej; ma ona związek z wysokim natężeniem oddziaływania czynników antropogenicznych takich, jak np. hałas, silne pole magnetyczne (zakłócające orientację przestrzenną), oświetlenie nocne (zakłóca rytm aktywności dobowej, wydłuża czas zerowania), światła samochodów i infrastruktura techniczna (pułapki ekologiczne).

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Łabno G. (2006): Ekologia. Słownik encyklopedyczny. Wydawnictwo Europa, Wrocław.

Publikacje powiązane tematycznie

Krebs Ch. J. (2011): Ekologia. Eksperymentalna analiza rozmieszczenia i liczebności. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.;
Mackenzie A., Ball A.S., Virdee S.R. (2005): Ekologia. Krótkie wykłady. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.;
Odum E. P. (1982): Podstawy ekologii. PWRiL, Warszawa.;
Weiner J. (2003): Życie i ewolucja biosfery. Podręcznik Ekologii Ogólnej. PWN, Warszawa.