denudacja

(gleboznawstwo leśne), zespół procesów niszczących powierzchnię ziemi, powodujące jej wyrównywanie i obniżenie. Wyróżnia się następujące procesy: → wietrzenie, → erozja i ruchy masowe (osuwanie, spełzywanie, spłukiwanie, spływy błotne). Transportowany materiał trafia w miejsca najniższe, a ostatecznie do mórz i oceanów. Głównym sprawcą tych procesów są: woda, wiatr i siła grawitacji. Procesem przeciwnym do denudacji, która obniża teren są ruchy tektoniczne, które wznoszą obniżony teren. Denudacja prowadzi do powstawania utworów zwanych → deluwia, z których powstają → gleby deluwialne.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Klimaszewski M.1994. Geomorfologia Polski, t. 1 i 2, PWN, W-wa 1994.
Starkel L. (red.) 1999. Geografia Polski - Środowisko przyrodnicze. PWN, Warszawa.

Publikacje powiązane tematycznie

Klimaszewski M.1994. Geomorfologia Polski, t. 1 i 2, PWN, W-wa 1994.
Starkel L. (red.) 1999. Geografia Polski - Środowisko przyrodnicze. PWN, Warszawa.
Pięciojęzyczny słownik gleboznawczy. 1976. PTG. Praca zbiorowa (red. T. Komornicki). PWN Warszawa.
Allen P.,A. 2000. Procesy kształtujące powierzchnię Ziemi. PWN Warszawa.