(botanika leśna, rośliny zielne), Osmunda – rodzaj paproci z rodziny Osmundaceae (długoszowate) reprezentowany w Polsce przez jeden gatunek długosz królewski (Osmuda regalis L.). Jest to okazała bylina o wysokości do 200 cm, u której z podziemnego, rozgałęzionego kłącza wyrasta kilka długoogonkowych, podwójnie pierzastych liści, zewnętrznych płonnych i wewnętrznych w górze zarodnionośnych, które są ustawione innej płaszczyźnie. Odcinki II rzędu części płonnej są podłużne, całobrzegie lub karbowane, a w części zarodnionośnej – równowąskie, całkowicie, gęsto pokryte brązowymi skupieniami zarodni. Roślina dość rzadka w Polsce, znana z około 130 stanowisk rozproszonych przede wszystkim na Pomorzu Zachodnim, w Wielkopolsce i na Ziemi Lubuskiej oraz na wyżynach południowej części kraju i w kotlinach podgórskich. Gatunek występujący przeważnie w zbiorowiskach lasów wilgotnych i bagiennych, charakterystyczny dla klasy Alnetea glutinosae (olsy i łozowiska).
Władysław Danielewicz