dolomit, minerał

(gleboznawstwo leśne), minerał skał osadowych z grupy węglanów. Jest węglanem wapnia i magnezu Ca,Mg(CO₃)₂, posiada twardość 3,5-4, gęstość 2,8-2,9, rysę białą i doskonałą łupliwość. Najczęściej jest biały, szary, żółtawy lub bezbarwny. Słabo burzy z kwasem solnym. Stanowi składnik skał osadowych, w tym monomineralnej skały o tej samej nazwie jak minerał. Występuje też w utworach hydrotermalnych (żyły kruszcowe), metamorficznych (marmury dolomitowe). W Polsce występuje w Tatrach (Dolina Białego, Dolina Chochołowska), Beskidach, Górach Świętokrzyskich oraz na Górnym i Dolnym Śląsku (np. w Rudawach Janowickich). Występuje też w złożach cynku i ołowiu koło Olkusza. Znaczenie glebotwórcze dolomitu jest duże, właściwości posiada zbliżone do kalcytu, ale obok wapnia zawiera też magnez. Zalicza się go do wolnodziałającego środka odkwaszającego gleby, wody.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Bolewski A., Manecki A.1993. Mineralogia szczegółowa. Wyd. PAE, W-wa.
Żaba J. 2003. Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, Katowice.

Publikacje powiązane tematycznie

Bolewski A., Manecki A.: Mineralogia szczegółowa. Wyd. PAE, W-wa 1993.
Bolewski A., Parochoniak W.: Petrografia. Wyd. Geol., W-wa 1988.
Borkowska M., Smulikowski K.: Minerały skałotwórcze. Wyd. Geol., W-wa 1973.
Maślankiewicz K.: Wstęp do nauki o skałach. Wyd. Geol., Warszawa 1967.
Mizerski W. 2005. Geologia Polski dla geografów. W-wa.
Oleksynowa K., Tokaj J., Jakubiec J. 1993: Przewodnik do ćwiczeń z gleboznawstwa i geologii. Cz. I. Rozpoznawanie minerałów i skał glebotwórczych. Skrypt AR w Krakowie.
Żaba J. 2003. Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, Katowice.