dostosowanie ustroju do pracy fizycznej

(ergonomia w leśnictwie), uruchamia się przez kilka mechanizmów w celu zapewnienia możliwości wykonania przez człowieka określonej pracy mięśniowej, a tym samym konieczności podniesienia poziomu przemiany materii. Wystepuje tzw. innerwacja - jednocześnie z impulsem aby rozpocząć pracę, idącym od kory mózgowej do mięśnia, idzie impuls do serca nakazujący przyspieszenie jego tętna i zwiększenie ciśnienia krwi ( co powoduje rozszerzenie tętnic i tętniczek doprowadzających krew do mięśni). Mimo to, początkowo występuje zjawisko "długu tlenowego", a praca w tym czasie bardzo męczy i jest mało efektywna (dlatego m.in. stosowana jest rozgrzewka u sportowców ). W niepracujących odcinkach układu krwionośnego następuje zwężenie naczyń, przez co zwiększa się szybkość krążenia krwi i objętość wyrzutowa  serca. Daje to dalszy wzrost ciśnienia krwi. Niemożliwy do wydalenia natychmiast cały wytworzony CO2 nieco zakwasza krew co powoduje pobudzenie ośrodka oddechowego, dając pogłębienie oddechu.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Sowa J. M. 1995. Ergonomia i ochrona pracy w leśnictwie. Materiały do wykładów, KULiD, AR Kraków.