1. (nauka o surowcu drzewnym), część pnia lub strzały drzewa, gałęzi i korzeni zawarta między rdzeniem a korą. Kompleks tkanek wytworzony przez kambium po jego wewnętrznej stronie. Główna tkanka przewodząca i wzmacniająca pni, strzał, gałęzi i korzeni. Elementy anatomiczne tkanki drzewnej tj. cewki i naczynia przewodzą wodę z solami mineralnymi z korzeni do aparatu transpirującego (liści). Surowiec drzewny ze ściętych drzew formowany poprzez obróbkę w różnego rodzaju sortymenty drewna okrągłego.
2. (nauka o surowcu drzewnym), surowiec drzewny otrzymywany ze ściętych drzew
1. Helińska-Raczkowska L. 1999. Leksykon nauki o drewnie. Wydawnictwo AR w Poznaniu
2. Paweł Zelenay