(nauka o surowcu drzewnym), drewno wytworzone przez komórki kambium po osiągnięciu przez nie maksymalnych wymiarów. Odznacza się względnie stałymi wymiarami komórek oraz ustabilizowanymi właściwościami. Tego rodzaju tkanka drzewna tworzona jest w częściach strzały i pnia znacznie oddalonych od liści (korony) oraz w strefie zewnętrznej przekroju poprzecznego.
Hejnowicz Z. 1973. Anatomia rozwojowa drzew. PWN, Warszawa Hejnowicz Z. 2002. Anatomia i histogeneza roślin naczyniowych. PWN, Warszawa Helińska-Raczkowska L. 1999. Leksykon nauki o drewnie. Wydawnictwo AR w Poznaniu