dystroficzny zbiornik wodny

(ochrona przyrody), w typologii jezior to zbiornik wodny, w którym produkcja pierwotna jest niska, przy jednoczesnej dużej zawartości węgla organicznego. Ze względu na kwaśny odczyn i dużą ilość substancji humusowych, które tworzą trwałe kompleksy z biogenami, azot i fosfor nie są dostępne dla roślin. Najczęściej są to niewielkie zbiorniki torfowiskowe lub śródbagienne o dużej zawartości kwasów humusowych, torfu, nadającego im charakterystyczne żółte lub brunatne zabarwienie. Lokalnie nazywane są sucharami.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Marek Maciantowicz