dzięcioł białoszyi

(zoologia leśna, ptaki), (dawniej: dzięcioł syryjski, łac. Dendrocopos syriacus, ang. Syrian Woodpecker) ptak z rodziny Picidae (dzięciołowate), rzędu Piciformes (dzięciołowe). Długość ciała 23-25 cm, masa ciała 70-83 g. Bardzo podobny do dzięcioła dużego, od którego różni się przede wszystkim białymi bokami głowy i szyi, oraz czarnym paskiem po bokach szyi, który nie łączy się z czarnym wierzchem głowy. Ponadto podogonie różowe a nie czerwone, a skrajne sterówki są czarne z kilkoma małymi, białymi plamkami. Samiec ma na potylicy dużą czerwoną plamę. Gatunek południowy, zaczął kolonizować nasz kraj w latach 80. ubiegłego wieku i obecnie występuje już w całej południowo-wschodniej części Polski za wyjątkiem Karpat. Zamieszkuje zadrzewienia, parki, sady, aleje, osiedla. Gniazduje w dziuplach. W okresie IV-V składa 4-7 jaj, które wysiaduje samica na zmianę z samcem przez 9-14 dni. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek osiadły. Pożywienie: owady i nasiona (głównie drzew). Liczebność w Polsce szacowana na 1000-2000 par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Dariusz Graszka - Petrykowski

Publikacje powiązane tematycznie

Aulak W., Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Cramp S. (red.) 1977-1994. The Birds of the Western Palearctic. T. I-IX. Oxford University Press, Oxford
Sikora A. i in. (red.) 2007. Atlas rozmieszczenia ptaków lęgowych Polski 1985-2004. Bogucki Wyd. Nauk., Poznań Svensson L. 2012. Ptaki. Przewodnik Collinsa. Multico, Warszawa
Tomiałojć L., Stawarczyk S. 2003. Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. PTPP „pro Natura”, Wrocław