edafon

(gleboznawstwo leśne), ogólna nazwa wszystkich organizmów żywych, zamieszkujących w glebie. Najliczniej organizmy te zamieszkują poziomy powierzchniowe, ze względu na zawartość materii organicznej jako ich pokarmu, a także ze względu na obecność powietrza potrzebnego większości z nich. Zalicza się do edafonu liczne → organizmy glebowe. Więcej o poszczególnych grupach patrz hasła wymienione w → organizmy glebowe. Edafon jest głównym ogniwem rozkładu materii organicznej w przyrodzie na lądach, gdyż konsumując ją dla zaspokojenia potrzeb życiowych powoduje rozkład i mineralizację zarówno szczątków organizmów, jak i produktów ich przemiany materii. Edafon i jego funkcje są bardzo ważnym czynnikiem glebotwórczym, a zwłaszcza próchnicotwórczym. Wpływa na strukturę, zdolność retencji wodnej, poprawia właściwości fizyczne jak pulchność, przewiewność i inne.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Gleboznawstwo. 2006. Praca zbiorowa pod red. S. Zawadzkiego. PWRiL. Warszawa. wyd. IV.

Publikacje powiązane tematycznie

Gleby w środowisku przyrodniczym i krajobrazach Europy. 2013. Praca zbiorowa (red. S. Brożek). Wydawnictwo UR Kraków.
Gleboznawstwo. 2006. Praca zbiorowa pod red. S. Zawadzkiego. PWRiL. Warszawa. wyd. IV.