ekorozwój

(ekologia lasu, podstawowe pojęcia z zakresu ekologii), ekopolityka, zrównoważony rozwój, trwały rozwój, harmonijny rozwój [gr. oíkos = dom, domostwo], model rozwoju gospodarczo-społecznego, w którym podmiotem działań jest przyroda; wiąże się z ograniczaniem presji cywilizacyjnej na środowisko oraz poprawą jego stanu poprzez ekologizację procesów gospodarczych i wprowadzanie systemów ochrony środowiska; prowadzi do osiągnięcia postępu cywilizacyjnego i ekonomicznego z udziałem wszystkim grup społecznych i wielu pokoleń ludzi oraz rezygnacji z nieprzyjaznych dla przyrody i człowieka produktów cywilizacji. Opisują ją 3 cechy:
-   zrównoważoności (zrównoważenie potrzeb społeczno-gospodarczych z potrzebą ochrony środowiska i jego zasobów),
- trwałości (sprawiedliwa społecznie dostępność do środowiska i jego zasobów, tzw. solidarność społeczna i międzypokoleniowa),
- samopodtrzymania (wykorzystanie odnawialnych zasobów środowiska w zakresie nienaruszającym rezerw odtworzeniowych).
Realizacja jej założeń gwarantuje trwałą integralność biosfery. Termin ekorozwoju pojawił się w latach 70. XX w. w dokumentach UNEP, a rozwinięty został w Światowej strategii ochrony przyrody

Łabno G. (2006): Ekologia. Słownik encyklopedyczny. Wydawnictwo Europa, Wrocław.

(ekologia lasu, podstawowe pojęcia z zakresu ekologii), rozwój gospodarczy społeczeństw pozwalający na zachowanie zasobów surowcowych dla następnych pokoleń. Osiągnięcie tego celu jest możliwe jedynie przy wykorzystywaniu w gospodarce surowców odnawialnych.

Dieter F. Giefing

Publikacje powiązane tematycznie

Krebs Ch. J. (2011): Ekologia. Eksperymentalna analiza rozmieszczenia i liczebności. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.;
Mackenzie A., Ball A.S., Virdee S.R. (2005): Ekologia. Krótkie wykłady. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.;
Odum E. P. (1982): Podstawy ekologii. PWRiL, Warszawa.;
Weiner J. (2003): Życie i ewolucja biosfery. Podręcznik Ekologii Ogólnej. PWN, Warszawa.