(ekologia lasu, podstawowe pojęcia z zakresu ekologii), biogeocenoza, geobiocenoza [gr. oíkos = dom, domostwo + systema = metoda, układ], najwyższa jednostka ekologiczna o silnie wykształconych mechanizmach regulacyjnych, złożona z biocenozy i jej nieożywionego środowiska – biotopu. Jest to układ, w którym współdziałają wszystkie poziomy troficzne (producenci, konsumenci i reducenci), zintegrowane z abiotycznym środowiskiem. Niewystępowanie któregokolwiek poziomu troficznego dyskwalifikuje dany układ jako ekosystem. W jego obrębie zachodzi nieustanny obieg materii i przepływ energii. Dzięki stałemu dopływowi energii słonecznej ma on możliwość ciągłego podtrzymywania swego istnienia. Wielkość jego obszaru zależy od warunków środowiskowych. Decydującym czynnikiem wyznaczającym jego granice jest możliwość pełnej realizacji obiegu materii i przepływu energii. Istnieją kosystemy małe, o powierzchni kilku km2, np. źródliska, a także ekosystemy o bardzo dużych rozmiarach, sięgające setek km2, np. lasy tropikalne, stepy. Ze względu na rodzaj części abiotycznej wyróżnia się lądowe i wodne. Stosując jako kryterium sposób powstania, wyróżnia się ekosystemy naturalne i ekosystemy sztuczne. Termin ekosystem został po raz pierwszy zaproponowany w 1935 przez ekologa brytyjskiego A.G. Tansleya.
Łabno G. (2006): Ekologia. Słownik encyklopedyczny. Wydawnictwo Europa, Wrocław.
(ekologia lasu, podstawowe pojęcia z zakresu ekologii), układ utworzony przez wszystkie organizmy zasiedlające dany obszar i tworzące zespół biotyczny wraz z ich środowiskiem abiotycznym; rozumiany najczęściej jako konkretny , dynamiczny, strukturalno-funkcjonalny układ przestrzenny złożony z biocenozy i biotopu, wyrażający jedność; w każdym ekosystemie zachodzi przepływ energii i obieg materii pomiędzy komponentami biocenozy a środowiskiem dzięki istnieniu organizmów należących do trzech podstawowych poziomów troficznych: producentów, konsumentów i destruentów.
Zasady hodowli lasu wprowadzone Zarządzeniem Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych nr 99 z dnia 24 grudnia 2002 r.,s. 8
Instrukcja ochrony lasu - CILP 2004 r.,s. 197
Krebs Ch. J. (2011): Ekologia. Eksperymentalna analiza rozmieszczenia i liczebności. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.;
Mackenzie A., Ball A.S., Virdee S.R. (2005): Ekologia. Krótkie wykłady. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.;
Odum E. P. (1982): Podstawy ekologii. PWRiL, Warszawa.;
Weiner J. (2003): Życie i ewolucja biosfery. Podręcznik Ekologii Ogólnej. PWN, Warszawa.