(ekologia lasu, podstawowe pojęcia z zakresu ekologii), w skali lokalnej lub w skali całego regionu zespoły ulegają zróżnicowaniu, w miarę jak poszczególne gatunki zmieniają się w gradiencie warunków środowiskowych. Granice występowania poszczególnych gatunków, zespołów czy biomów nie są ostre i nie urywają się nagle, ale są rozmyte i zmieniają się stopniowo. Biomy przenikają się wzajemnie wzdłuż ekotonów. Charakter roślinności wyznacza granice tego kontinuum, wskazując w przybliżeniu, gdzie kończy się jeden biom, a zaczyna drugi. Układ taki odzwierciedla również granice tolerancji dominujących gatunków w poszczególnych biomach.
Mackenzie A., Ball A.S., Virdee S.R. (2005): Ekologia. Krótkie wykłady. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
Falińska K. (2004): Ekologia roślin. PWN, Warszawa.
Faliński J.B. (2001): Przewodnik do długoterminowych badań ekologicznych. PWN. Warszawa.
Krebs Ch. J. (2011): Ekologia. Eksperymentalna analiza rozmieszczenia i liczebności. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Odum E. P. (1982): Podstawy ekologii. PWRiL, Warszawa.
Weiner J. (2003): Życie i ewolucja biosfery. Podręcznik Ekologii Ogólnej. PWN, Warszawa.