epoka kamienna

(gleboznawstwo leśne), okres czasu w prehistorii po którym nastąpiły → epoka brązu i → epoka żelaza. Obejmuje okres od pojawienia się pierwszych używanych przez człowieka narzędzi kamiennych (najwcześniej w Afryce ok. 2,6 mln lat temu) aż do zdobycia umiejętności produkcji przedmiotów metalowych. Dzieli się na trzy okresy:
paleolit - starsza epoka kamienia (od ok. 2,5 mln lat do około 10 tys. lat temu),
mezolit - środkowa epoka kamienia (od około 10 tys. lat temu do początku neolitu),
neolit - młodsza epoka kamienia (rozpoczął się ok. 9500 p.n.e. w Mezopotamii, a dotarł około 1700 p.n.e. na teren dzisiejszej Polski).

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Powszechna encyklopedia PWN. Warszawa: PWN, 2010.

Publikacje powiązane tematycznie

Powszechna encyklopedia PWN. Warszawa: PWN, 2010.
Gedl M. 1985. Epoka brązu i wczesna epoka żelaza w Europie, Wydawnictwo UJ. Kraków.
Mojski E. J. 2005. Ziemie polskie w czwartorzędzie. PIG Warszawa.