ergonomiczne zmiany w konstrukcji pilarek spalinowych w latach 1991 – 2000

(ergonomia w leśnictwie), w latach 1951 - 1970  do najważniejszych zmian eregonomicznych w konstrukcji pilarek zaliczyć należy  wprowadzenie nastepujących zmimodyfikacji:
- Hamulec uaktywniany w trojaki sposób (STIHL 036 QS,
- Ogrzewanie uchwytów pilarki, - Katalizator spalin (STIHL),
- Dodatkowe filtrowanie  powietrza,
-„Elasto – Start”,
- Zawór dekompresyjny,
- Pompka wtryskująca dodatkową porcję paliwa przy rozruchu,
- Ochrony na prowadnicę przy transporcie pilarki,
- Łańcuch systemu oilomatic (STIHL),
- Boczne napinanie piły łańcuchowej (STIHL),
- Prowadnice piły łańcuchowej puste wewnątrz (lekkie),
- Zwiększenie bezpieczeństwa pracy, ograniczenie urazów od piły łańcuchowej, podniesienie pewności włączenia hamulca i niezawodności jego działania.
- Utrzymywanie odpowiedniej ciepłoty dłoni pilarza w celu ograniczenia skurczu naczyń krwionośnych włosowatych pod wpływem zimna i wilgoci, bezpośredni związek ze szkodliwym działaniem bodźca drganiowego, który podobnie jak zimno obkurcza naczynia krwionośne włosowate, zmniejszanie negatywnego działania wibracji na operatora.
- Umożliwienie katalizy gazów spalinowych i zmniejszenie ich toksycznego oddziaływania, proces katalizy możliwy tylko w wysokiej temperaturze związków katalizujących, która może być w pilarce nie osiągana z uwagi na specyfikę techniki pracy (praca przerywana, wykonywana w krótkich odcinkach czasu).
- Wstępne, odśrodkowe oczyszczanie powietrza zasysanego do filtra, lepsza jakość filtrowania powietrza, możliwość bardziej stabilnej pracy silnika, mniejsza awaryjność gaźnika.
- Zmniejszenie wysiłku dynamicznego przy uruchamianiu pilarki, ochrona dłoni i nadgarstka przed przeciążeniami i urazami mechanicznymi przy uruchamianiu pilarki, ułatwienie rozruchu, szczególnie pilarki zimnej.
- Ułatwienie rozruchu silnika przy zimnej pilarce, ograniczenie wykonywania wielokrotnych, znacznych wysiłków podczas uruchamiania.
- Zabezpieczenie części ciała operatora przed okaleczeniami ostrzami piły łańcuchowej w czasie transportu  pilarki.
- Zapewnienie dobrej jakości smarowania sworzni piły łańcuchowej w trakcie pracy w rzazie, zmniejszenie uszkodzeń piły na skutek zużycia i zmęczenia sworzni a tym samym ryzyka urazu od zerwanej piły podczas pracy, ułatwienie czynności obsługowych – brak konieczności kąpieli olejowej piły w okresach pomiędzy jej eksploatacją.
- Ułatwienie czynności obsługowych montażu i demontażu piły na prowadnicy, mniejszy wysiłek dynamiczny przy obsłudze piły, regulacji napięcia na prowadnicy.
- Zmniejszenie ciężaru pilarki, mniejsze obciążenia statyczne i dynamiczne operatora, poprawienie parametrów wytrzymałościowych prowadnicy, poprawa jakości układu tnącego.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Sowa J.M., Leszczyński K. 2000 - Zmiany w poziomie zagrożeń operatorów maszyn przy pozyskiwaniu drewna. Mat. III Konf. Leśnej, IBL Warszawa, 30-31.III.2000.