etat cięć użytkowania rębnego

(urządzanie lasu), okresowa (ustalana zwykle na 10 lat) wielkość pozyskania grubizny użytków rębnych zapisana w planie urządzenia lasu dla obrębu leśnego i nadleśnictwa, wyliczana lub przyjmowana na podstawie określonej metody urządzeniowej z uwzględnieniem podziału na gospodarstwa i wyrażona w wymiarze miąższościowym lub powierzchniowym. Użytki rębne dzieli się na zaliczone i niezaliczone na poczet przyjętego etatu powierzchniowego.
Według IUL, wielkość użytków rębnych zaliczonych na poczet etatu (powierzchniowego) analizowana jest podczas NTG dla poszczególnych gospodarstw w obrębie leśnym. Suma etatów określonych dla gospodarstw stanowi etat proponowany dla obrębu leśnego, zaś suma etatów obrębów leśnych etat dla nadleśnictwa. Podstawę ich określenia stanowią:
1) odpowiednie obliczenia etatów (etaty: według dojrzałości, zrównania, optymalne, z KO i KDO oraz potrzeb przebudowy);
2) potrzeby hodowlane i ochronne określane przez taksatorów dla poszczególnych drzewostanów na gruncie z uwzględnieniem funkcji pełnionej przez drzewostan w gospodarstwie; suma tych potrzeb zagregowana dla gospodarstwa nazywana jest umownie etatem z potrzeb hodowlanych i ochronnych;
3) możliwości lokalizacji cięć rębnych ograniczone koniecznością przestrzegania przyjętych zasad ładu przestrzennego i czasowego w lesie; używane jest tu umowne pojęcie etatu według możliwości lokalizacji cięć rębnych.
Do obliczenia etatu użytków rębnych zestawia się, dla obrębu leśnego, powierzchniową i miąższościową tabelę klas wieku według gospodarstw i grup gatunków panujących o tym samym wieku rębności, a także sporządza się wykazy: drzewostanów kwalifikujących się do przebudowy, drzewostanów w KO i drzewostanów w KDO.
Etaty oblicza się jako etaty miąższościowe w m³ grubizny brutto.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Krzysztof Okła oraz Instrukcja Urządzania Lasu, CILP Warszawa 2012 cz. I, § 87 ust. 2-4, 6, 7