ewaporacja, ewapotranspiracja

(gleboznawstwo leśne), parowanie jest to proces fizyczny, podczas którego ciecz zmienia stan skupienia i przechodzi w fazę gazową. Ewaporacja to parowanie z powierzchni gleby. Jest to stopniowy ubytek wody z danego obszaru, a głównie wilgoci glebowej, znacznie przekraczający odwadnianie gleb wskutek siły grawitacji.
Ewapotranspiracja to suma ewaporacji z gleby i transpiracji roślin. Niezależnie od dużego wpływu na zaopatrzenie roślin w wodę, ewaporacja i ewapotranspiracja mają silny wpływ na morfologię gleb, szczególnie widoczny w strefie suchej kuli ziemskiej, wodoczny również w poziomach diagnostycznych → natric, → salic.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Bajkiewicz-Grabowska E., Mikulski Z., 2008. Hydrologia ogólna, PWN, Warszawa uzupełnione przez autora hasła

Publikacje powiązane tematycznie

Bajkiewicz-Grabowska E., Mikulski Z., 2008. Hydrologia ogólna, PWN, Warszawa.
Gleby w środowisku przyrodniczym i krajobrazach Europy. 2013. Praca zbiorowa (red. S. Brożek). Wydawnictwo UR Kraków.