(historia i tradycja leśna), (z niem.) cienkie płaty drewna uzyskiwane poprzez
skrawanie drewna okrągłego (fornirowego). Płaty o grubości od 0,3 do 8
mm uzyskiwane są poprzez
skrawanie płaskie (styczne – w kierunku prostopadłym do włókien) lub obwodowe (łuszczenie). Forniry dzielą się ze względu na zastosowanie na: okleiny (służą do oklejania powierzchni wyrobów z drewna w celu ich uszlachetnienia) i obłogi (służą do oklejania środków płyt stolarskich lub jako podkład pod okleinę, mogą być użyte do produkcji innych, warstwowo klejonych tworzyw drzewnych).
ŹRÓDŁO (AUTOR)
Mała encyklopedia leśna, 1980, praca zbiorowa, red. Molenda Tadeusz, PWN