garbniki (taniny)

(uboczne użytkowanie lasu), związki roślinne polifenolowe o cierpkim smaku, chroniące rośliny przed patogenami i zwierzętami roślinożernymi. Dzielą się w zależności od ich budowy chemicznej na: pirogalolowe (hydrolizujące i elagenowe) oraz pirokatechinowe (niehydrolizujące, skondensowane). Garbniki hydrolizujące są nietrwałe, łatwo ulegają hydrolizie do postaci kwasu galusowego. garbniki elagenowe dają w wyniku hydrolizy kwas elagowy. Garbniki pirokatechinowe są efektem polimeryzacji lub kondensacji katechin, nie ulegają one hydrolizie. Garbniki mają właściwość garbowania skór, polegającą na reakcji z białkami skóry. Dzięki temu skóra staje się elastyczna, trwała, nie wchłania wody i nie pęcznieje. Znajdują też zastosowanie do produkcji klejów do drewna i preparatów antykorozyjnych, stosuje się je również w lecznictwie. Oprócz garbników roślinnych wyróżnia się też mineralne, pochodzenia zwierzęcego i syntetyczne.