(mechanizacja prac leśnych),w trudnych warunkach terenowych lub glebowych często kołowy układ jezdny nie gwarantuje przejezdności, lub przejazd powoduje duże szkody dla środowiska. Gąsienicowy układ jezdny pozwala na uzyskanie znacznie większej powierzchni kontaktowej, co umożliwia zwiększenie siły uciągu i zmniejszenie poślizgu w stosunku do układu jezdnego kołowego. Pozwala też na uzyskanie mniejszych nacisków jednostkowych na podłoże ograniczając, głównie w warunkach leśnych szkody glebowe. Dawniej gąsienicowe układy jezdne posiadały gąsienice stalowe, a skręt wykonywany był poprzez hamowanie jednej z gąsienic, powodowało to duże uszkodzenie gleby i nie cieszyły się one wśród leśników dobrą opinią. Współczesne gąsienicowe układy jezdne budowane są często z taśm gumowych, które na zakrętach mogą posiadać różne kierunki ruchu, co ułatwia nawroty pojazdu i ogranicza uszkadzanie podłoża przy skrętach. Dzięki zastosowaniu gąsienic wykonanych z taśm gumowych i często ogumionych rolek prowadzących zmniejsza się tarcie, a tym samych układy te w stosunku do tradycyjnych gąsienic stalowych, są lżejsze, mają dłuższą żywotność i mniejsze opory toczenia z tego względu są one coraz częściej stosowane w praktyce.
Józef Walczyk