(inżynieria leśna, gruntoznawstwo), (GNT) -
geosyntetyk składający się z układu równoległych żeber, ułożonego na podobnym układzie żeber, przy czym oba te układy przecinają się pod dowolnym kątem i są ze sobą trwale połączone.

ŹRÓDŁO (AUTOR)
PN-EN ISO 10318: Geosyntetyki. Terminy i definicje. PKN Warszawa 2007.