gęś zbożowa

(zoologia leśna, ptaki), (łac. Anser fabalis, ang. Bean Goose) ptak z rodziny Anatidae (kaczkowate), rzędu Anseriformes (blaszkodziobe). Długość ciała 69-88 cm, rozpiętość skrzydeł 140-174 cm, masa ciała 2-4 kg. Wielkości gęgawy, ale ciemniej ubarwiona. Upierzenie z wierzchu ciała brunatne, najciemniejsze na głowie, szyi i grzbiecie. Pierś i brzuch brązowowawe jasno prążkowane. Ogon brunatnoczarny, biało obrzeżony. Dziób z czarną nasadą i końcówką, ze zmienną ilością pomarańczowoczerwonej barwy w środkowej części. Nogi czerwonawe. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. Gniazduje w północnej Eurazji. W Polsce spotykany wyłącznie na przelotach. Jest najliczniej pojawiającym się gatunkiem gęsi w naszym kraju w okresie wędrówek, zarówno wiosna, jak i jesienią. Jest bardzo towarzyska i tworzy czasem wielotysięczne stada. Zamieszkuje stawy, jeziora, rozległe pastwiska, łąki, ścierniska. Gatunek wędrowny, przeloty II-V i IX-XII, część osobników zimuje w kraju. Pożywienie: trawy, zboża, nasiona, korzonki. Gatunek łowny. Okres polowań od 1 września do 21 grudnia, a na terenie województw: zachodniopomorskiego, lubuskiego, wielkopolskiego i dolnośląskiego - do 31 stycznia.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Dariusz Graszka - Petrykowski

Publikacje powiązane tematycznie

Aulak W., Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Cramp S. (red.) 1977-1994. The Birds of the Western Palearctic. T. I-IX. Oxford University Press, Oxford
Svensson L. 2012. Ptaki. Przewodnik Collinsa. Multico, Warszawa
Tomiałojć L., Stawarczyk S. 2003. Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. PTPP „pro Natura”, Wrocław