(Gleboznawstwo leśne), minerał skał osadowych (hydrargilit), produkt wietrzenia glinokrzemianów, o dobrej łupliwości. Jest wodorotlenkiem glinu, Al(OH)3, zawiera ponad 60% Al2O3, jest biały, jasnoszary, jasnozielony, czerwonawy. Powstaje w wyniku wietrzenia glinokrzemianów na obszarach tropikalnych i subtropikalnych. Proces prowadzi do zwiększenia zawartości minerałów odpornych na wietrzenie chemiczne oraz trudno rozpuszczalnych wodorotlenków glinu. Proces ten określany jest jako lateryzacja, a powstająca zwietrzelina to → lateryt i inne → skały glinowo-żelaziste, z których powstają → gleby laterytowe.
Bolewski A., Manecki A.: Mineralogia szczegółowa. Wyd. PAE, W-wa 1993.
Żaba J. 2003. Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, Katowice.
Bolewski A., Manecki A.: Mineralogia szczegółowa. Wyd. PAE, W-wa 1993.
Bolewski A., Parochoniak W.: Petrografia. Wyd. Geol., W-wa 1988.
Borkowska M., Smulikowski K.: Minerały skałotwórcze. Wyd. Geol., W-wa 1973.
Maślankiewicz K.: Wstęp do nauki o skałach. Wyd. Geol., Warszawa 1967.
Mizerski W. 2005. Geologia Polski dla geografów. W-wa.
Oleksynowa K., Tokaj J., Jakubiec J. 1993: Przewodnik do ćwiczeń z gleboznawstwa i geologii. Cz. I. Rozpoznawanie minerałów i skał glebotwórczych. Skrypt AR w Krakowie.
Żaba J. 2003. Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, Katowice.
Stupnicka E., 1997. Geologia regionalna Polski. Wyd. Uniw. Warsz. Warszawa.