głaz narzutowy

(Gleboznawstwo leśne), fragment skały trudno wietrzejącej przywleczony przez lodowiec, często z odległych miejsc, w Polsce głównie ze Skandynawii, obtoczony. Jest świadkiem historii rozwoju powierzchni terenu w czasach minionych w wyniku zlodowaceń. Częściej są spotykane w północnej części Polski. W sporadycznych przypadkach, w ubogich glebach piaskowych głazy polodowcowe (zwłaszcza skał złożonych z wielu minerałów, w tym łatwiej wietrzejących) są intensywnie obrastane przez korzenie drzew znajdujące w nich więcej pokarmu niż w otaczającym je piasku. Głazy narzutowe są obiektem zainteresowania jako materiał budowalny. Także stanowią element ochrony, np. w Nadleśnictwie Krynki zgromadzono kolekcję głazów narzutowych w formie ogrodu kamiennego, co jest atrakcja dydaktyczną dużej klasy.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Stanisław Brożek
Żaba J. 2003. Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, Katowice.

Publikacje powiązane tematycznie

Żaba J. 2003. Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, Katowice.