Gleby bielicowe - Bielice właściwe

(Gleboznawstwo leśne), jednostki zaliczane do podtypu gleb bielice właściwe muszą spełniać kryteria typu → gleby bielicowe, a ponadto wyróżniają się brakiem poziomu A pod poziomem ektopróchnicy, a także dwudzielnością poziomu B, Bh i oddzielny Bfe. Morfologię tego podtypu można przedstawić poziomami: Ol–Of–Oh–Ees–Bh-Bfe–C. Są to najuboższe gleby z typu gleb bielicowych. W starszych opracowaniach bielice były oddzielnym typem gleby, ale Klasyfikacja gleb leśnych Polski [2000] uznała, że powstają one w wyniku przebiegu tego samego procesu glebotwórczego i włączyła je do gleb bielicowych, w randze podtypu. Są to najczęściej gleby odmiany dystroficznej. Znaczenie siedliskotwórcze i związki z naturalną roślinnością leśną przedstawiono w charakterystyce typu → gleby bielicowe.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Klasyfikacja gleb leśnych Polski. 2000. Praca zbiorowa. CILP.
Brożek S., Zwydak M. 2003. Atlas gleb leśnych Polski. CILP.

Publikacje powiązane tematycznie

Klasyfikacja gleb leśnych Polski. 2000. Praca zbiorowa. CILP.
Brożek S., Zwydak M. 2003. Atlas gleb leśnych Polski. CILP.
Klasyfikacja Zasobów Glebowych Świata 2006. Aktualizacja 2007 World Reference Base for Soil Resources First Update 2006. First Update 2007. Charzyński P., Bednarek R., Kabała C. (tłum. i red.) 2009, ISBN: 978-83-231-2425-2. Published by the arrangement with the FAO and UN by Nicolaus Copernicus University.
Gleby w środowisku przyrodniczym i krajobrazach Europy. 2013. Praca zbiorowa (red. S. Brożek). Wydawnictwo UR Kraków.