(Gleboznawstwo leśne), urbanoziemy i industrioziemy obejmują utwory glebowe wytworzone i przekształcone w rezultacie gospodarczej działalności człowieka. Odpady gospodarczej, ale nierolniczej działalności człowieka, zostały zakumulowane na powierzchni gleb naturalnych w postaci hałd, zwałowisk przemysłowych, górniczych, hutniczych, miejskich czy komunalnych (→ fotografia) tworząć gleby o nowych właściwościach. Człowiek powoduje także przerwanie ciągłości naturalnej pokrywy glebowej i reliefu powierzchni ziemi przez tworzenie wyrobisk zasypywanych odpadami oraz rozwój nieustabilizowanych zapadlisk. Zagospodarowanie tych gleb wymaga rekultywacji co jest procesem długotrwałym, pracochłonnym i kosztownym. W wyniku rekultywacji hałd i zwałowisk roślinnością leśną oraz zielną, rozwija się na nich inicjalny proces glebotwórczy. Niemniej gleby takie pod wieloma względami różnią się od skał macierzystych składem antropogenicznego materiału. Zalesianie nieużytków poprzemysłowych dało najlepsze rezultaty, na przykład, na silnie przepalonych łupkach i piaskowcach karbońskich. Dobre efekty otrzymano stosując do zalesienia: olszę czarną i szarą, robinię akacjową, klon zwyczajny, topolę, osikę, a nawet jesion wyniosły.
Klasyfikacja gleb leśnych Polski. 2000. Praca zbiorowa. CILP.
Klasyfikacja gleb leśnych Polski. 2000. Praca zbiorowa. CILP.
Brożek S., Zwydak M. 2003. Atlas gleb leśnych Polski. CILP.
Klasyfikacja Zasobów Glebowych Świata 2006. Aktualizacja 2007 World Reference Base for Soil Resources First Update 2006. First Update 2007. Charzyński P., Bednarek R., Kabała C. (tłum. i red.) 2009, ISBN: 978-83-231-2425-2. Published by the arrangement with the FAO and UN by Nicolaus Copernicus University. Charzyński P., Hulisz P., Bednarek R. (red.) 2013. Technogenic soils of Poland. Wyd. Polskie Towarzystwo Gleboznawcze.