(Gleboznawstwo leśne), gleby te powstają z opadających na dno zbiorników wodnych osadów, złożonych z częściowo zhumifikowanych cząstek organicznych z domieszką cząstek mineralnych, zwanymi → muł. Obniżenie poziomu wody w zbiorniku umożliwia rozwój procesu bagiennego i powstawanie gleb, początkowo w strefie brzegowej. Gleby mułowe powstają w mozaice z glebami torfowymi, murszowymi, glejowymi, czarnymi ziemiami. Miąższość osadów mułowych musi być większa od 30cm. Poziomem diagnostycznym gleb mułowych jest poziom → histic. Występują w nich przewarstwione → muł, → torf, → gytia. Mogą być w pełni lub częściowo nasycone wodą. Podłożem mineralnym tych gleb są utwory różnej genezy. Morfologię tych gleb można przedstawić poziomami: Ol-POm–Om–DG. W glebach mułowych wyróżniono podtypy właściwe, torfowo-mułowe i gytiowe. Są to bardzo żyzne gleby, tworzące siedliska olsu z roślinnością potencjalną olsu porzeczkowego (Ribeso nigri-Alnetum), a także łęgu jesionowo-olszowego (Fraxino -Alnetum), w górach bagiennej olszyny górskiej (Caltho – Alnetum).
Klasyfikacja gleb leśnych Polski. 2000. Praca zbiorowa. CILP.
Brożek S., Zwydak M. 2003. Atlas gleb leśnych Polski. CILP.
Klasyfikacja gleb leśnych Polski. 2000. Praca zbiorowa. CILP.
Brożek S., Zwydak M. 2003. Atlas gleb leśnych Polski. CILP.
Klasyfikacja Zasobów Glebowych Świata 2006. Aktualizacja 2007 World Reference Base for Soil Resources First Update 2006. First Update 2007. Charzyński P., Bednarek R., Kabała C. (tłum. i red.) 2009, ISBN: 978-83-231-2425-2. Published by the arrangement with the FAO and UN by Nicolaus Copernicus University.
Gleby w środowisku przyrodniczym i krajobrazach Europy. 2013. Praca zbiorowa (red. S. Brożek). Wydawnictwo UR Kraków.