(
użytkowanie lasu), gojenie ran u drzew polega w pierwszej fazie na uruchomieniu reakcji obronnych przed wnikaniem patogenów; jest to wydzielanie takich substancji, jak żywica, guma, śluz; skuteczność reakcji obronnych jest zależna od jego zdolności do całkowitego odcięcie drogi infekcji poprzez
naczynia,
cewki,
przewody żywiczne lub tkanki sitowe; całkowite zagojenie rany ma jednak miejsce dopiero po zarośnięciu rany w następstwie aktywności kambium, kiedy to floem i ksylen obrastają ranę; zawierające garbniki
drewno obejmuje ranę swoją tkanką; obecność suberyny, utworzonej z kwasów hydroksytłuszczowych i pochodnych fenylopropanu stanowi skuteczną barierę dla penetracji drewna przez patogeny.
ŹRÓDŁO (AUTOR)
Dieter F. Giefing