(
ochrona lasu), wymarzanie. Zjawisko polegające na tajaniu powierzchniowych warstw gleby w ciągu dnia, a zamarzaniu w ciągu nocy. Towarzyszy temu unoszenie się gleby na wskutek powiększania się objętości wody zawartej w glebie, zamieniającej się w lód. Z nadejściem dnia lód znów taje, pwodując osiadanie gleby. Siewki i sadzonki drzew wznoszą się wraz z podnoszącą się przy zamarzaniu glebą, przy jej zaś osiadaniu nie powracają do poprzedniego położenia. Po kilkakrotnych gołomrozach drzewka zostają na tyle wysadzone z gleby, że wywracają się i giną.
ŹRÓDŁO (AUTOR)
W.Koehler, A.Jagielski, 1952, Ochrona Lasu przed czynnikami natury nieożywionej, PWRiL