Gorczański Park Narodowy

Rok utworzenia 1981, powierzchnia 7030 ha. Położony w województwie małopolskim. Siedziba dyrekcji Parku znajduje się w Porębie Wielkiej.
Park obejmuje centralną i północno – wschodnią część pasma Gorców z górującym szczytem Jaworzyną Krzemieniecką (1288 m n.p.m.). Przeważającą część łagodnych wzniesień Gorców porastają lasy z dominującymi bukiem, jodłą i świerkiem, przy czym te ostatnie dominują w reglu górnym – powyżej 1100 m n.p.m. Ich średni wiek przekracza 100 lat.
Najbogatsze pod względem florystycznym są łąki na polanach w reglu górnym i dolnym. Chociaż zajmują bardzo małą powierzchnię, rośnie tu 35% występujących w parku roślin naczyniowych, w tym liczne gatunki storczyków. Ochronie prawnej podlega prawie 50 gatunków występujących tu roślin oraz ponad 60 gatunków grzybów. Spośród rzadkich gatunków ptaków można wymienić: trzmielojada, puchacza, puszczyka uralskiego, dzięcioła trójpalczastego i białogrzbietego oraz głuszca. W Gorcach żyją też niedźwiedzie, wilki, rysie i żbiki. Wśród 8 gatunków płazów licznie występuje największy z nich – salamandra plamista, symbol Gorczańskiego Parku Narodowego.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Autor: dr inż. Wojciech Gil