Górski Franciszek

(historia i tradycja leśna), Franciszek Górski, syn Adama i Anastazji z Metelskich, urodził się 3 grudnia 1876 r. w Kórniku.Po ukończeniu gimnazjum im. św. Jana Kantego w Poznaniu rozpoczął praktykę leśną w majątku Skrzydlewskich w Mechlinie koło Śremu. Studia leśne odbył w latach 1902-1903 w Akademii Leśnej w Tharandcie, a po ich ukończeniu trafił do Nadleśnictwa Głożyna ordynacji Radomicko-Czeniejewskiej Skórzewskich, na stanowisko zastępcy nadleśniczego Haydesa, znanego leśnika wielkopolskiego. W 1905 r., objął stanowisko nadleśniczego w Kąpiu niedaleko Łabiszyna. W październiku 1907 r. ożenił się z Zofia Jasiecką z Polwicy koło Zaniemyśla, z którą miał pięcioro dzieci. W 1911 r. powierzono mu obowiązki zarządcy dóbr Skórzewskich w Lubostroniu i Czerniejewie. Była to największa ordynacja w Polsce zachodniej. Obejmowała 21 324 hektarów, w tym lasów w Łabiszynie 4000 ha, w Czerniejewie 3 500 ha oraz 3000 ha łąk nadnoteckich. Jako administratorowi podlegał mu również zespół pałacowo-parkowy w Lubostroniu. Franciszek Górski był także zamiłowanym myśliwym. Ponadto był członkiem Bractwa Kurkowego w Łabiszynie i pełnił funkcję przewodniczącego Sądu Honorowego. Funkcję plenipotenta Skórzewskich pełnił do wybuchu II wojny światowej. 10 września 1939 r. został aresztowany przez Niemców. Przypuszczalnie powodem jego aresztowania była zemsta łabiszyńskich Niemców za organizowanie patriotycznych manifestacji w Łabiszynie. Przebywał najpierw w obozie przejściowym w Strzeglinie pod Mogilnem, skąd trafił do obozu koncentracyjnego w Mauthausen, gdzie zmarł 13 lipca 1941 r. Franciszek Ksawery Górski jako leśnik pozostawił trwale ślady w podległych sobie lasach oraz podziwianym pod względem leśno-parkowym zespole pałacowo-parkowym w Lubostroniu.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Władysław Chałupka

Publikacje powiązane tematycznie

Kazimierz Krawiarz – Franciszek Ksawery Górski z Kórnika (1876-1941) - Nadleśniczy i Administrator Dóbr Skórzewskich z Lubostronia i Czerniejewa. Sylwan CXXXVIII, 1994, Nr 4: 95-96.