gorysz

(botanika leśna, rośliny zielne), Peucedanum – rodzaj z rodziny Apiaceae (baldaszkowate, selerowate) liczący około 170 gatunków w Eurazji i Afryce, reprezentowany we florze Polski przez 5 gatunków. W lasach najczęściej występują dwa z nich. Gorysz pagórkowy [Peucedanum oreoselinum (L.) Moench] ma łodygę nagą, pełną, walcowatą u nasady z resztkami starych liści, liście odziomkowe podwójnie lub potrójnie pierzaste,  odcinki liści szerokie, ząbkowane, Kwiaty w 20-25-szypułowych baldachach, białe, pokrywy i pokrywki biało obrzeżone. Roślina częsta w zbiorowiskach suchych muraw piaskowych, na obrzeżach lasów, w świeżych borach sosnowych (zwłaszcza na wschodzie kraju w zespole Peucedano-Pinetum). Gorysz błotny [Peucedanum palustre (L.) Moench] wyróżnia się przede wszystkim całobrzegimi, równowąskolanteowatymi odcinkami liści, dętą, ostrokanciastą  łodygą, bez resztek starych liści. Gatunek siedlisk wilgotnych – torfowisk niskich, szuwarów turzycowych i olsów.