granica plastyczności

(inżynieria leśna, gruntoznawstwo), (wp) wilgotność gruntu na granicy między konsystencją plastyczną i zwartą, wyznacza się ją jako największą procentową zawartość wody w gruncie, mierzoną w stosunku do jej suchej masy, przy której grunt rozwałkowany z kulki o średnicy 7 ÷ 8 mm w wałeczek o średnicy 3 mm zaczyna się kruszyć (pękać).