granit

(Gleboznawstwo leśne), skała magmowa głębinowa, kwaśna, występuje najpowszechniej w skorupie ziemskiej. Stanowi odpowiednik skały magmowej wylewnej → porfir kwarcowy. Jest ogólnie jasna ze względu na przewagę minerałów jasnych. Składa się głównie z kwarcu, ortoklazu, plagioklazu kwaśnego, a podrzędnie z biotytu, muskowitu. Inne minerały stanowią podrzędny udział procentowy w granicie. W Polsce granity występują w masywie karkonoskim, strzegomskim, na obszarze Gór Izerskich, w Tatrach (→ granodioryt tatrzański - tatryt), w podłożu Mazur i Suwalszczyzny. Jest skałą trudno wietrzejącą i gleby wytworzone z granitu są zawsze silnie i bardzo silnie kamieniste. Właściwości gleb wytworzonych z granitu prezentuje → Atlas gleb leśnych Polski, profile nr 77, 104, 3, 5, 6, 51.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Bolewski A., Parochoniak W.: Petrografia. Wyd. Geol., W-wa 1988.
Żaba J. 2003. Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, Katowice.

Publikacje powiązane tematycznie

Bolewski A., Manecki A.: Mineralogia szczegółowa. Wyd. PAE, W-wa 1993.
Bolewski A., Parochoniak W.: Petrografia. Wyd. Geol., W-wa 1988.
Borkowska M., Smulikowski K.: Minerały skałotwórcze. Wyd. Geol., W-wa 1973.
Maślankiewicz K.: Wstęp do nauki o skałach. Wyd. Geol., Warszawa 1967.
Mizerski W. 2005. Geologia Polski dla geografów. W-wa.
Oleksynowa K., Tokaj J., Jakubiec J. 1993: Przewodnik do ćwiczeń z gleboznawstwa i geologii. Cz. I. Rozpoznawanie minerałów i skał glebotwórczych. Skrypt AR w Krakowie.
Żaba J. 2003. Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, Katowice.