(Gleboznawstwo leśne), jest kwaśną skałą magmową, głębinową o strukturze drobnokrystalicznej lub średniokrystalicznej i barwie szarej. W skład granodiorytu wchodzą kwarc, plagioklazy i biotyt oraz rzadziej ortoklaz, muskowit, amfibole, apatyt. Złoża granodiorytu w Polsce występują na Śląsku. Granity tatrzańskie są granodiorytami bo zamiast ortoklazu zawierają plagioklazy wapniowe. W Polsce granodioryt eksploatowany jest w kopalni „Kośmin” jako „Syenit Kośmin”. Tak zwane „granity” z wielkich kamieniołomów w Strzegomiu i Strzelinie pod względem petrograficznym bliższe są granodiorytom niż prawdziwym granitom.
Bolewski A., Manecki A.: Mineralogia szczegółowa. Wyd. PAE, W-wa 1993.
Bolewski A., Parochoniak W.: Petrografia. Wyd. Geol., W-wa 1988.
Żaba J. 2003. Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, Katowice.
Bolewski A., Manecki A.: Mineralogia szczegółowa. Wyd. PAE, W-wa 1993.
Bolewski A., Parochoniak W.: Petrografia. Wyd. Geol., W-wa 1988.
Borkowska M., Smulikowski K.: Minerały skałotwórcze. Wyd. Geol., W-wa 1973.
Maślankiewicz K.: Wstęp do nauki o skałach. Wyd. Geol., Warszawa 1967.
Mizerski W. 2005. Geologia Polski dla geografów. W-wa.
Oleksynowa K., Tokaj J., Jakubiec J. 1993: Przewodnik do ćwiczeń z gleboznawstwa i geologii. Cz. I. Rozpoznawanie minerałów i skał glebotwórczych. Skrypt AR w Krakowie.
Żaba J. 2003. Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, Katowice.
Stupnicka E., 1997. Geologia regionalna Polski. Wyd. Uniw. Warsz. Warszawa.