grzyby glebowe

(Gleboznawstwo leśne), grzyby to także → organizmy glebowe. Są organizmami bezchlorofilowymi i nie są zdolne do fotosyntezy, muszą więc korzystać ze związków organicznych. Są heterotrofami żyjącymi na martwej materii organicznej lub pasożytami i żyją w symbiozie z roślinami. Różnorodność grzybów występujących w glebie jest ogromna; od najprostszych glonowców do grzybów kapeluszowych, od saprofitów i grzybów mikoryzowych do pasożytów roślin i zwierząt, a także ludzi. W kwaśnych glebach leśnych, grzyby występują obficiej niż bakterie i spełniają wielu ważnych funkcji w rozkładzie materii organicznej. Grzyby w glebie biorą udział w rozkładzie błonnika, pektyn, związków aromatycznych, lignin, są też czynne w syntezie antybiotyków, substancji humusowych, witamin, mikotoksyn. Grzyby uczestniczą w wielu procesach biochemicznych, jak wytwarzanie substancji śluzowych, wytwarzanie kwasów organicznych, uwalnianie z niektórych minerałów składników pokarmowych potrzebnych roślinom, a także magazynują wodę i stąd posiadają duże znaczenie glebotwórcze i w żywieniu roślin. Mikoflora gleb jest reprezentowana przez następujące klasy grzybów: glonowce, workowce, podstawczaki i grzyby niedoskonałe. Do grzybów niedoskonałych zalicza się liczne pasożyty roślin, w tym grzyby toksynotwórcze zwane mikotoksynami.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Gleboznawstwo. 2006. Praca zbiorowa pod red. S. Zawadzkiego. PWRiL. Warszawa. wyd. IV.
Uggla H., Uggla Z. 1979. Gleboznawstwo leśne. PWRiL.

Publikacje powiązane tematycznie

Gleboznawstwo. 2006. Praca zbiorowa pod red. S. Zawadzkiego. PWRiL. Warszawa. wyd. IV.
Uggla H., Uggla Z. 1979. Gleboznawstwo leśne. PWRiL. Warszawa.
Górny M. 1975. Zooekologia gleb leśnych. PWRiL.
Górny M., Grum L. 1981. Metody stosowane w zoologii gleby. PWN.
Paul E.A., Clark F.E. 2000. Mikrobiologia i biochemia gleb, Wydawnictwo UMCS, Lublin.