(Ekologia lasu, podstawowe zasady, prawa i teorie ekologiczne), zasada konkurencyjnego wyparcia [gr. hypóthesis = przypuszczenie], reguła mówiąca o tym, że 2 gatunki mogą przetrwać wspólnie w tym samym miejscu jedynie wtedy, gdy mają różne nisze ekologiczne. Wynikiem konkurencji jest to, że podobne biologicznie gatunki rzadko zajmują identyczne nisze, lecz ograniczają się wzajemnie w taki sposób, by każdy z nich korzystał z jakiegoś szczególnego rodzaju pokarmu i zachowywał się tak, aby zyskać przewagę nad konkurentem. Gatunek konkurencyjnie słabszy zmuszony jest ustąpić. Ta hipoteza została sformułowana i ogłoszona w 1934 przez rosyjskiego biologa G.G. Gausego.
Łabno G. (2006): Ekologia. Słownik encyklopedyczny. Wydawnictwo Europa, Wrocław.
Krebs Ch. J. (2011): Ekologia. Eksperymentalna analiza rozmieszczenia i liczebności. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.;
Mackenzie A., Ball A.S., Virdee S.R. (2005): Ekologia. Krótkie wykłady. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.;
Odum E. P. (1982): Podstawy ekologii. PWRiL, Warszawa.;
Weiner J. (2003): Życie i ewolucja biosfery. Podręcznik Ekologii Ogólnej. PWN, Warszawa.