hipsodontyzm (zęby hipsondotyczne)

(zoologia leśna, ssaki), rodzaj uzębienia charakterystyczny dla niektórych grup ssaków. Zęby o wysokiej koronie i krótkim korzeniu lub bez korzenia, typowe dla ssaków roślinożernych, które odżywiając się twardym pokarmem intensywnie ścierają korony zębów. Przykład: nornikowate Arvicolinae. U niektórych gatunków (np. unornicy rudej) korzenie zębów trzonowych wykształcają się późno.