homeostaza

(ekologia lasu, podstawowe pojęcia z zakresu ekologii), [gr. hómois = równy, podobny + stásis = stałość, równowaga],
1. równowaga wewnątrzustrojowa, zdolność organizmu do utrzymania stałości składu chemicznego i parametrów fizycznych środowiska wewnętrznego niezależnie od działania czynników zewnętrznych; dotyczy stężenia osmotycznego płynów ustrojowych, odczynu chemicznego, pozostającego w określonych granicach stężenia niektórych związków chemicznych i jonów, temperatury (w wypadku organizmów stałocieplnych).
2. zachowanie równowagi pomiędzy organizmem a środowiskiem będące efektem np. wyboru najbardziej optymalnych warunków siedliska, odpowiedniego schronienia, terytorium.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Łabno G. (2006): Ekologia. Słownik encyklopedyczny. Wydawnictwo Europa, Wrocław.

Publikacje powiązane tematycznie

Krebs Ch. J. (2011): Ekologia. Eksperymentalna analiza rozmieszczenia i liczebności. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.;
Mackenzie A., Ball A.S., Virdee S.R. (2005): Ekologia. Krótkie wykłady. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.;
Odum E. P. (1982): Podstawy ekologii. PWRiL, Warszawa.;
Weiner J. (2003): Życie i ewolucja biosfery. Podręcznik Ekologii Ogólnej. PWN, Warszawa.