(botanika leśna, drzewa i krzewy leśne), (Cotoneaster) rodzaj z rodziny różowatych (Rosaceae) i podrodziny jabłkowych (Maliodeae) z około 100 gatunkami w Eurazji i północno-zachodniej Afryce. W Polsce trzy gatunki.
Irga pospolita (Cotoneaster integerrimus Medik.). Krzew do 2 m wysokości. Młode pędy wełnisto owłosione, później łysiejące. Liście szerokojajowate do prawie okrągłych, do 4 cm długości, na wierzchołku zaostrzone lub tępe, pod spodem białawo lub szaro, filcowato owłosione. Kwiaty różowawe. Owoce czerwone. Występowanie – Europa, Kaukaz i północna Turcja. Europejski zasięg składa się z dwóch części przedzielonych dysjunkcją. Część północna obejmuje zachodnią Skandynawię i rejony położone nad zatoką Fińską, południowa - zachodnie, częściowo środkowe oraz południowe rejony kontynentu. W Polsce
relikt glacjalny, występujący na nielicznych stanowiskach w południowej części kraju. Najwyżej położone
stanowisko w Tatrach – 1715 m n.p.m. Ciepłolubne zarośla, przeważnie w zagłębieniach skałek wapiennych.
Irga czarna [Cotoneaster niger (Thunb.) Fr.]. Krzew podobny do irgi pospolitej Cotoneaster integerrimus, różniący się od niej przede wszystkim czarnymi owocami pokrytymi sinawym nalotem woskowym. Ma szeroki zasięg euroazjatycki rozciągający się od wybrzeży Morza Ochockiego po środkową i północną Europę. W Polsce rozproszone stanowiska, głównie na wyżynach: Krakowsko-Częstochowskiej i Kielecko-Sandomierskiej oraz w Tatrach, Pieninach i Beskidzie Sądeckim. Zarośla na skałkach wapiennych.
Irga kutnerowata [Cotoneaster tomentosus (Aiton) Lindl.]. Krzew do 3 m wys. Młode pędy pokryte szarym kutnerem, później tylko na wierzchołkach owłosione. Liście szerokoelpityczne, do 6 cm długości, w górnej części pędu zaostrzone, poza tym zwykle tępe lub zaokrąglone, w młodości obustronnie owłosione, później z gęstym kutnerem po dolnej stronie. Owoce czerwone, owłosione. Występuje w górach południowej Europy i Azji Mniejszej. W Polsce
gatunek bardzo rzadki, znany tylko z trzech stanowisk w Tatrach, gdzie rośnie na skałkach wapiennych.

ŹRÓDŁO (AUTOR)
Wladysław Danielewicz