janowiec

(botanika leśna, drzewa i krzewy leśne),  (Genista) rodzaj z rodziny strączkowych (Fabaceae) i podrodziny motylkowych (Papilionideae) obejmujący około 100 gatunków w Europie, północnej Afryce i zachodniej Azji. W Polsce trzy gatunki. Janowiec barwierski (Genista tinctoria L.) Krzew do 1 m wysokości. Pędy wyprostowane, cienkie, zielone, bruzdowane, w młodości owłosione, później nagie. Liście siedzące, małe, do 3 cm długości, wąskolancetowate i całobrzegie. Blaszki na brzegu orzęsione, poza tym nagie lub nieznacznie owłosione pod spodem. Kwiaty w wyprostowanych gronach, żółte, rozwijają się od czerwca do sierpnia. Owoce (strąki) małe, do 2,5 cm długości, na krawędziach wełnisto owłosione. Ma szeroki zasięg euroazjatycki rozciągający się od Hiszpanii na zachodzie po zachodnią Syberię na wschodzie. Gatunek zmienny i zróżnicowany na wiele odmian i podgatunków, którym czasami nadaje się rangę gatunków. W Polsce janowiec barwierski reprezentowany jest przez podgatunek typowy, który osiąga u nas północną granicę zasięgu. Jego krańcowe stanowiska znajdują się na w północnych rejonach Pomorza Zachodniego i Wschodniego oraz w północno-wschodniej części kraju. Na pozostałym obszarze jest rośliną dość pospolitą, występującą często w borach sosnowych i mieszanych sosnowo-dębowych, w kwaśnych i świetlistych dąbrowach oraz na brzegach lasów i miedzach. Janowiec ciernisty – (Genista germanica L.) – gęsty miotlasty krzew, podobny do gatunku poprzedniego z pędami pokrytymi cierniami. Janowiec włosisty (Genista pilosa L.) – niski krzew o pędach pokładających się po ziemi i owłosionych liściach, kwiatach oraz owocach. Najrzadszy przedstawiciel rodzaju janowiec w Polsce; występuje w borach sosnowych i na wrzosowiskach w południowej części kraju.