(inżynieria leśna, hydrologia), jałowe zbiorniki wodne o bardzo małej produkcji biologicznej, których woda ma barwę brązową i wykazuje kwaśny odczyn. Przezroczystość wody jeziornej jest niewielka 0,5-1,0 m. Pas roślinności brzegowej w jeziorach dystroficznych jest dobrze rozwinięty, składa się głównie z mchu torfowca. Zarastając jeziora tego typu przekształcają się w trzęsawiska, a następnie torfowiska wysokie. Małe jeziorka dystroficzne otoczone torfowiskami nazywane są sucharami.
Bajkiewicz-Grabowska E., 2008 – Hydrologia ogólna. PWN, Warszawa.
Choiński A., 2000: Jeziora kuli ziemskiej. Warszawa: Wyd. Nauk. PWN.
Zdzisław Kajak., 2001. Hydrobiologia-Limnologia. Ekosystemy wód śródlądowych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.