(ekologia lasu, podstawowe pojęcia z zakresu ekologii), jezioro dystroficzne [łac. humus = ziemia, gleba + trophé = żywność], śródlądowy (najczęściej śródleśny) zbiornik wodny o ciemno żółtym lub brunatnym zabarwieniu pochodzącym od występujących w nim znacznej zawartości kwasów humusowych. Woda ma odczyn kwaśny, jest mało żyzna i słabo natleniona. Często występuje tzw. fałszywe dno – zawiesina koloidalnych cząstek humusowych, niekiedy wypełniająca całą jego objętość. Żyje tu niewielka liczba organizmów. Plankton i fauna denna są ubogie gatunkowo. Brzeg porośnięty na ogół przez mchy torfowce, które nasuwając się na powierzchnię wody, tworzą na niej uginające się nawisy. Na dnie nie zachodzą żadne procesy rozkładu, natomiast gromadzi się materia organiczna. To sprawia, że zbiorniki tego typu przekształcają się często w torfowiska.
Łabno G. (2006): Ekologia. Słownik encyklopedyczny. Wydawnictwo Europa, Wrocław.
Krebs Ch. J. (2011): Ekologia. Eksperymentalna analiza rozmieszczenia i liczebności. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.;
Mackenzie A., Ball A.S., Virdee S.R. (2005): Ekologia. Krótkie wykłady. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.;
Odum E. P. (1982): Podstawy ekologii. PWRiL, Warszawa.;
Weiner J. (2003): Życie i ewolucja biosfery. Podręcznik Ekologii Ogólnej. PWN, Warszawa.