(
urządzanie lasu), występujące w drzewostanie niewielkie powierzchnie (zwykle kilka - kilkanaście arów), o innej
niż otaczający je
drzewostan strukturze, ujęte lub nie ujęte w składzie gatunkowym drzewostanu.
Kępy drzewostanu różniące się od otoczenia wiekiem i/lub składem gatunkowym w stopniu kwalifikujących je do wyłączenia, lecz niespełniające kryteriów powierzchniowych mogą być ujmowane w opisie taksacyjnym w dwojaki sposób:1) jako
kępy, których
miąższość jest ujęta w miąższości drzewostanu i dla których zapisuje się tylko
informacje przestrzenne;2) jako
kępy przestojów, dla których oprócz informacji przestrzennych, zapisuje się odrębnie
miąższość drzew w kępach jako przestojów.W standardzie LMN
kępy kwalifikowane są do powierzchni niestanowiących wyłączeń. Przyjęty symbol (KĘPA) oraz kolejne numery i powierzchnie (
areał) powinny być odpowiednio odnotowane na mapie gospodarczej oraz w opisie taksacyjnym drzewostanu.Pojęcie „kęp” stosuje się również w opisie drzewostanów mieszanych w określeniu form zmieszania gatunków drzew (
zmieszanie drobnokępowe, kępowe i wielkokępowe).
ŹRÓDŁO (AUTOR)
Krzysztof Okła na podstawie Instrukcji Urządzania Lasu, CILP Warszawa 2012 cz. I, § 15 ust. 2 pkt 4; § 28 ust. 6; § 31 ust 18; § 33